MORTON
KATE
Międzynarodowy bestseller nr 1
#corkazegarmistrza
KATE
MORTON
Międzynarodowy bestseller nr 1
Międzynarodowy bestseller nr 1
Kate Morton jest autorką sześciu powieści. Każda z nich została bestsellerem „New York Timesa” i „Sunday Timesa”, a także gościła na szczycie najważniejszych światowych list bestsellerów. Jej pierwsza powieść, Dom w Riverton, jest jednym z najpopularniejszych debiutów literackich w historii Wielkiej Brytanii. Książki Morton publikowane są w 42 krajach, w 35 językach.
Najnowsza powieść Morton, Córka zegarmistrza, została wydana w Polsce w 2019 roku.
„Zaczęłam pisać, ponieważ chciałam odtworzyć radość, którą jako dziecko czerpałam z czytania. W momencie, w którym zrozumiałam, że te czarne znaki na białych kartkach to drzwi, przez które mogę przejść, kiedy tylko mam na to ochotę, natychmiast się od nich uzależniłam. Czytałam wszystko, co wpadło mi w ręce, i spędzałam większość czasu na gałęzi jednego z drzew w naszym ogrodzie. Wciąż podążam za tym uczuciem całkowitego zanurzenia w opowieści, które sprawia, że prawdziwy świat na chwilę przestaje istnieć. Bycie pisarką ma swoje wady i zalety, ale nic nie może się równać z tym uczuciem, kiedy świat fikcji ożywa w moim umyśle.”
Kate Morton pochodzi z małego miasta w południowej Australii; po wielu przeprowadzkach jej rodzina osiadła w Tamborine Mountain. Tam uczęszczała do szkoły i tam w wolnym czasie wymyślała scenariusze do zabaw ze swoimi dwoma siostrami.
Po ukończeniu szkoły Morton przez pewien czas planowała związać swoją przyszłość z teatrem. Studiowała aktorstwo w Londynie w Trinity College i odbyła letni kurs szekspirowski na Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej. Potem ukończyła z wyróżnieniem University of Queensland, uzyskując dyplom z literatury angielskiej. Wtedy zdała sobie sprawę, że jej prawdziwą miłością są słowa i opowiadanie historii.
Dowiedz się więcej
Moje powieści traktują o sekretach i o tym, jak prześladują one tych, którzy je skrywają, o czasie i jego upływie, o przeplataniu się przeszłości z przyszłością, o więzach i konfliktach rodzinnych oraz o historii, tajemnicach i pamięci.
Do moich ulubionych rzeczy i miejsc należą zakurzone poddasza, zagubione listy, postrzępione materiały, zamknięte ogrody, zaplamiony papier, czarno-białe fotografie, drzwi z napisem «zakaz wstępu», stare cegły, żelazne wykończenia, bajki i teatr.
„Zakochałam się w książkach jako dziecko i wierzę, że czytanie daje wolność, że czytając, przeżywamy tysiąc żyć w jednym, że fikcja literacka jest jak rozmowa między dwojgiem ludzi. Podczas tej rozmowy nasze umysły spotykają się w innym czasie i przestrzeni.
Kocham książki, kocham moment, w którym wyczarowuję swój świat, powołuję zamieszkujące go postacie i miejsca do życia, tak że prawdziwy świat znika i liczy się tylko przewracanie stron.”
„Moja mama zajmowała się sprzedażą antyków. To ona zaszczepiła we mnie miłość do przedmiotów z przeszłości. Pamiętam, że chodziłam po jej sklepie, oglądając pordzewiałe blaszane pudełka i stare łyżki. Brałam je w dłonie i zastanawiałam się, jak wyglądało ich życie, zanim trafiły do nas. Latem jeździliśmy z Tamborine do Brisbane, do mojej babci. Godzinna podróż trwała trzy godziny, ponieważ mama musiała zatrzymać się w każdym ze swoich ,,ulubionych" sklepów z antykami w poszukiwaniu skarbów. Na szczęście zawsze mogłam liczyć na ciemny kąt w głębi sklepu, w którym znajdowała się sterta starych książek. Mogłam być pewna, że zawsze znajdę tam starą albo nową książkę Enid Blyton do mojej kolekcji.”
Dowiedz się więcej
„Mam obsesję na punkcie domów, zarówno nowych, jak i starych. Nie wiem, czy to dlatego, że tak często się przeprowadzaliśmy, kiedy byłam mała, ale odkąd pamiętam, postrzegałam domy jako miejsca pełne wspomnień. Uwielbiam ich aspekty fizyczne – kominy, strychy, okna na poddaszu, zakrzywione linie dachów oraz poczucie, że dom jest budynkiem, w którym toczyło się – i często toczy się nadal, ale zupełnie inaczej – ludzkie życie. Pierwszy dom, w którym mieszkaliśmy i który dobrze pamiętam, znajdował się w górach. Nazywaliśmy go Czarnym Domem. Był otoczony lasem deszczowym i czasami chmury wpływały do niego przez otwarte okna. W oddali, pomiędzy drzewami, można było dostrzec szczyt innego domu, który wraz z siostrami uważałyśmy za nawiedzony.”
„Uwielbiam czytać dzieciom i jeszcze nie spotkałam dziecka, które nie lubiłoby słuchać opowieści. Mam trzech synów i przez lata czytałam każdemu z nich, a także ich szkolnym kolegom. Dostrzegam swego rodzaju konieczność w przekazywaniu dzieciom wartościowych historii i obserwowaniu ich twarzy, kiedy myślami przenoszą się w inne miejsce. Takiego uczucia doświadczyłam jako mała dziewczynka, kiedy po raz pierwszy wpadłam do króliczej nory. Uwielbiam ilustrowane książki, ale też ekscytuje mnie możliwość czytania nieco starszym dzieciom, które właśnie zdają sobie sprawę, że ich wyobraźnia pozwala im tworzyć obrazy w głowie.”
„Kiedy dorastałam, uczyłam się aktorstwa z cudowną parą, która mieszkała obok mnie w górach. On był Walijczykiem, a ona Angielką. Mimo że byli ode mnie o kilkadziesiąt lat starsi, zostali moimi bliskimi przyjaciółmi i rozbudzili we mnie miłość do teatru. Do dzisiaj istnieje niewiele rzeczy, które lubię bardziej niż ten moment oczekiwania, kiedy światła w teatrze przygasają i cała publiczność wstrzymuje oddech.”
Dowiedz się więcej
